بازدیدها: 631
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی خانه پرستار، علی اشرف رحمان پناه قائم مقام خانه پرستار کشور طی یاداشتی اذعان داشت:
اگر خاطر و محضر جامعه فهیم و فعالان جامعه پرستاری مانده باشد شورای عالی در زمانی که به مخیله هیچ ابن بشری نمی رسید بناگاه در 29 اسفند 98 درست در یک روز تعطیل قبل تعطیلات اداری سال 99 دست به اقدامی کنترل شده و شهادت طلبانه زد تا خودی بنماید و پس از گذشت قریب 5 ماه از بدست گرفتن کلید سالن شورای عالی البته بشکلی که در تصویر قابل رویت است و با الطاف گوناگون و لطایف الحیلی که بیشتر به یک شو شبیه بود تا انتخابات چرا که از ابتدای ورود تحت الحفظ و مهار شده تک تک افراد نمایندگان مجمع تا محاصره شدید بدون اجازه سلام علیک با دوستان و همکاران چندین ساله و البته ….. در یک سمت سالن، بدرستی حکایت از یک آینده بفروش رفته برای پرستاری داشت .
رحمان پناه ادامه می دهد، همراهی دست و پابسته مجریان و ناظران ذوق زده و سفیران معاونت بی اختیاری که بعد از انتخابات هر کاری کرد نتوانست خود را کنترل کند و با شیرجه وارد سالن شد همه خبر از یک جمع کوتاه و ناجور با خواسته پرستاری کشور می داد . یک دفعه از کوره در رفته و نامه ای به وزیر نوشتند تحت عنوان بیانیه شورای عالی در مقابله با عدم همراهی و دعوت سازمان توسط سه تن از معاونین وزیر و عدم نقش دادن به سازمان مشاور قدیم و رکن اصلی پرستاری دوره پنجمی در تدوین طرح جایگزین قاصدک که محصول جانساری دوران معاونت بود و امروز لازم بود برای خوب جلوه دادن خود با عقب گردی دیر هنگام اما مفید قصد باز خرید ارزشهای از دست رفته را داشتند . باعث شد تا به امر رییس کل و با ادبیات شناخته بیانیه ای در روز تعطیل و بی اثر اما با قبای تهدیدی که خیلی از قواره شورای کوتله ما از نظر مطالبه گری بلند و ناموزون بود صادر شد . که موجبات تعجب همگان را بر انگیخت .
اگر چه همان زمان ما و اکثریت فعالان جامعه پرستاری می دانستیم که این عبا و قبا ی بلند که سر آستینش دو لا و پایینش بسان جارو مانع از هر حرکتی برای شورا خواهد بود . ولی جرقه ای بود بمانند الکتریسیته ساکن . و این امید را ایجاد کرد هر چند ضعیف که شاید موجبات برپایی شعله ای بشود تا جامعه و فعالان پرستاری از آن بعنوان کور سوی امید ی بهره مند شوند .
اما امروز بیش از هفت ماه از آن بیانیه می گذرد . نه طرح معاونین عملیاتی شد و نه طرح شبهه قاصدک سازمان مشخص شد که چه بوده و چه هست که خاطر عاطر رییس کل را بر آشفت و امر به پدر کشی شورا داد ؟
اما امروز جامعه پرستاری حق دارد اول از همه ، از اعضای شورای عالی بپرسد که اولا جز آن جرقه الکتریسیته ساکن آیا شما علائمی دال بر زنده بودن دارید ؟
رئیس خانه پرستار کردستان اذعان داشت ، دوما اکنون پس از 7 ماه از عدم دست یابی به خواسته های مطرح شده در بیانیه چرا کفن کرونا به تن نمی کنید و جلو وزارت خانه اطراق نمیکنید شاید جوانه های امید به زندگی در شورای عالی نظام پرستاری بسان شکوفه های پیگیر یهای یک تنه رییس کل معزز دمیدن بگیرد و مایه رو سفیدی افرادی بشود که تحت نام نمایندگان مجمع هیات مدیره ها شرف رای خود را به وعده های بی سر انجام و بی پایه و هراس موهوم قدرت بی پایه شما و مدیران همراه و بالاسری به ودیعه گذاشتند .
و از نمایندگان مجمع و هیاتهایی که در انتخاب شما راه منافع شخصی و فرصت طلبی موهوم برای خود را بر مطالبه گری و منافع حرفه ای و جمعی پرستاری ترجیح دادند و اکنون خنثی و بی اثر اکثریت هیاتها را به ورطه تعطیلی و بی حرکتی کشانده اند بپرسند مگر شما هم مانند نمایندگان مجمع سایر سازمانها و نهادهای صنفی شخصیت حقوقی مجمع را ندارید ؟
عضو شورای مرکزی خانه پرستار با طرح سوالاتی که،چرا و به چه علت مجمع عمومی در سازمانهای نظام پزشکی و مهندسی و سایر نهادهای حرفه ای مشابه بالاترین رکن انتخابی حرف و تشکلها هستند . اما شما موجودات بی اختیار و تعطیل شده اید هستید ؟
چه کس و کسانی این حق را از مجمع نمایندگان نظام پرستاری گرفته است . جز سیاست های غلط و فرد محور و انحصار طلبی که به حریم حرفه ای پرستاری با لابی گری و دست اندازی به حقوق و سرمایه های پرستاران و جامعه پرستاری چنگ انداخته است . و تمامی منافع جامعه پرستاری را قربانی ایجاد فرصت و قدرت طلبی خویش کرده است ؟
