بازدیدها: 307
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خانه پرستار ،محمود عمیدی عضو شورای مرکزی خانه پرستاری طی یاداشتی اذعان دارد: در زمانی که قرن ها از دوران برده
داری می گذرد به شدت شاهد گسترش برده داری نوین هستیم که در واقع با استثمار انسانها در کشوری که تمدن را به نوعی بنا نهاده است رخ میدهد .
در حالیکه خط فقر در ایران مبلغ 10 میلیون تومان تعیین می شود حقوق بیش از چندین میلیون انسان شاغل را چیزی حدود 3 میلیون تومان یعنی یک سوم نرخ فقر اعلامی تعیین می کنند و به تعداد کارگران این کشور باید آمار بازنشسته ها را نیز اضافه کنیم که همگی زیر خط فقر دریافتی دارند و البته می بینیم که نگرانیها هنوز به سمت فقر زدایی اقتصادی که ریشه فقر زدایی فرهنگی و اعتقادی و … است نرفته است و بیشتر نگرانیها و شاید پرت کردن حواس مردم به سمت کنترل و در اختیار گرفتن فضای مجازی و ….. است .
این فعال صنفی اضافه کرد ؛اما موضوع اصلی که این روزها دنیا و خاصتر از همه جا با توجه به نوع مدیریت حاکم بر نظام ناسلامت سلامت ایران بر اوضاع حاکم است موضوع کروناست .
اینکه باید با کرونا کنار بیاییم و زندگی کنیم تا دارویی یا واکسنی تهیه شود درست است اما آیا واقعا باید رها کنیم که جولان دهدو جان انسانها را براحتی بگیرد.
در چند روز گذشته شاهد نامه ی احساسی و مقایسه ای وزیر بهداشت بودیم حکایت از شدت فشار و به نوعی ناتوانی ایشان به دلایل مختلف در مدیریت صحیح این بحران دارد .
گرچه بنده معتقدم در مدیریت بحران پول نقش اصلی را ندارد بلکه نگرش اشتباه مدیران حاکم بر نظام سلامت است که موجب بغرنج شدن این بحران شده است چرا که در تمام سالها مشخص شده است که مدیریت پزشکان درمانگر نظام سلامت را بیمار کرده و به سمت کاسبی برده است گو اینکه قبل از سپردن تمام سکانها و قایقهای نجات و … به پزشکان نامدیر و طبیبان حاذق اوضاع چنین نبود .
محمود عمیدی با بیان اینکه :متاسفانه با وجودیکه کرونا یک بیماری لاعلاج و در واقع اپیدمی پیشگیری لازم است، نگرش درمانگرانه بر مدیریت آن حاکم است و جای سپردن سکان ستاد بحران کرونا به یک اپیدمیو لوژیست و مشاغل مشابه این مسئولیت در اختیار پزشکان قرار گرفت که در تمام دوره های تحول از جمله در طرح تحول نظام سلامت با هدر دادن دهها هزار میلیارد تومان سرمایه ی ملی کشور نمره ی ردی گرفته ولی هنوز بر مسند صدارت و معاونت ،معاون کل و .. هستند .
متاسفانه استثمار انسانها در نظام سلامت کشور به چند شکل توسط این مدیریت اشتباه که سرشار از تعارض منافع است انجام می شود :
1- در اختیار گرفتن آموزش پزشکی ، محدود کردن تعداد پذیرش دانشجو در رشته های مقدس شده و در نتیجه کاهش میزان دسترسی مردم به خدمات پزشکان و گران شدن آن ، در حالیکه در کشور نیاز مبرمی به حضور پزشکان در اقصا نقاط وجود دارد متاسفانه پذیرش دانشگاهها رادرخصوص رشته پزشکی بسیار محدود حفظ کرده و این در حالی است که کنکور هیچ تضمینی برای با سواد یا بی سواد شدن افراد در دانشگاهها ندارد و این سیستم آموزشی دانشگاه است که می تواند فارغ التحصیلان با دانش و عملگرا بار بیاورد .
2- با در اختیار گرفتن مناصب تصمیم گیری و تصمیم سازی به جای اخذ تصمیمات عام المنفعه در واقع منافع حرفه ی خود را در نظر می گیرند و تصویب قوانین به جای کنترلی بودن بیشتر در راستای باز گشادن دست یک صنف خاص در هر نوع اقدامی انجام می شود . در واقع کسانی که در مناصب تصمیم گیری هستند از تصمیمات خود سود می برند و این نوع از استثمار قانونی انسانها بسیار ظالمانه است .
3-در طراحی پروژه های پرداخت حقوق و دستمزد و پاداش و … کلیه ی کارکنان در واقع مستعمره ی یک صنف خاص می شود در حالیکه نظام سلامت در همه جای دنیابر مبنای مدیریت مشارکتی است که در کنار هم و نه برای هم کار می کنند و هدف در واقع ابتدا حفظ سلامتی جامعه و در صورت بروز بیماری برگرداندن سلامتی و حفظ حد اکثر توان اعضای جامعه است . گرچه در ظاهر نظام سلامت ایران هم چنین نمایی دارد ولی در باطن کلیه ی کارکنان کار می کنند که یک عده ی خاص بتوانند به رفاه برسند
4- طراحی برنامه ها و استراتژیهای نظام سلامت به سمت پیشگیری نمی رود و نرفته است و شاهد عینی این ادعا رفتاری است که در کنترل کرونا
مشاهده می شود چرا که اولا در پیشگیری نقش پزشکان بسیار کمرنگ تر است و دوما در پیشگیری پول به این میزان نیست و ارتباط بیمار- پزشکی در آن وجود ندارد و حتی پزشک خانواده هم در نهایت به سمت ویزیت درمانگرانه رفته است نه تیم پیشگیری .
عضو شورای مرکزی خانه پرستار در پایان تاکید دارد : باتوجه به اینکه تا کنون نه درمان ونه واکسنی برای کرونا تولیدو تایید شده مداخلات پزشکی درحداقل ممکن وبیشترین بار ناکارمدی مدیریت کرونا بر دوش جامعه پرستاری کشور سنگینی می کند و این در حالی است که گروهی که در صف اول خدمات به مردم عزیز قرار گرفته وبیشترین سهم را در ارایه مراقبت به بیماران کرونایی داشته ،وتنها گروهی است که بطور شبانه روزیی وجان برکف بر بالین بیماران کرونایی می باشد وبه همین دلیل بیشترین امار ابتلا وحتی شهادت را داشته، وبه دلایل ذکر شده ،بدون شک پرستاری صاحب نظر ترین و اگاه ترین گروه در خصوص کرونا می باشند ولی متاسفانه به دلیل ساختار پوسیده ،سنتی وپزشک سالارانه و ازطرفی وابستگی شدید نهاد های پرستاری وحتی مدیریتی پرستاری در سطح بیمارستانها که چاره ای بجز بله قربان گویی ندارنند ، امروز شاهد وضعیت فوق بحرانی وقرمز در سراسر کشور و ابتلای مردم واز دست دادن عزیزان زیادی هستیم واین محصول مدیریت ناکارمد سیستم پزشگ سالار درسلامت کشور است وباز هم هشدار می دهیم تا دیر نشده مدیریت سلامت کشور را همچون کشور موفق درسلامت به صاحب نظران واهلش بسپارید که منافعی در تصمیم گیریشان ندارنند تا بیش از این شاهد خسارت به مردم وپرستاری نباشیم
